суве́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суве́рнік суве́рнікі
Р. суве́рніка суве́рнікаў
Д. суве́рніку суве́рнікам
В. суве́рніка суве́рнікаў
Т. суве́рнікам суве́рнікамі
М. суве́рніку суве́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)