суве́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| суве́рнік | суве́рнікі | |
| суве́рніка | суве́рнікаў | |
| суве́рніку | суве́рнікам | |
| суве́рніка | суве́рнікаў | |
| суве́рнікам | суве́рнікамі | |
| суве́рніку | суве́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)