суверэ́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суверэ́н суверэ́ны
Р. суверэ́на суверэ́наў
Д. суверэ́ну суверэ́нам
В. суверэ́на суверэ́наў
Т. суверэ́нам суверэ́намі
М. суверэ́не суверэ́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)