Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

суадно́сіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. суадно́шу суадно́сім
2-я ас. суадно́сіш суадно́сіце
3-я ас. суадно́сіць суадно́сяць
Прошлы час
м. суадно́сіў суадно́сілі
ж. суадно́сіла
н. суадно́сіла
Загадны лад
2-я ас. суадно́сь суадно́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час суадно́сячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суадно́сна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
суадно́сна - -

Крыніцы: piskunou2012.

суадно́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. суадно́снасць
Р. суадно́снасці
Д. суадно́снасці
В. суадно́снасць
Т. суадно́снасцю
М. суадно́снасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суадно́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суадно́сны суадно́сная суадно́снае суадно́сныя
Р. суадно́снага суадно́снай
суадно́снае		 суадно́снага суадно́сных
Д. суадно́снаму суадно́снай суадно́снаму суадно́сным
В. суадно́сны (неадуш.)
суадно́снага (адуш.)		 суадно́сную суадно́снае суадно́сныя (неадуш.)
суадно́сных (адуш.)
Т. суадно́сным суадно́снай
суадно́снаю		 суадно́сным суадно́снымі
М. суадно́сным суадно́снай суадно́сным суадно́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суаднясе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. суаднясе́нне
Р. суаднясе́ння
Д. суаднясе́нню
В. суаднясе́нне
Т. суаднясе́ннем
М. суаднясе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суадпаве́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. суадпаве́днасць суадпаве́днасці
Р. суадпаве́днасці суадпаве́днасцяў
суадпаве́днасцей
Д. суадпаве́днасці суадпаве́днасцям
В. суадпаве́днасць суадпаве́днасці
Т. суадпаве́днасцю суадпаве́днасцямі
М. суадпаве́днасці суадпаве́днасцях

Крыніцы: piskunou2012.

суайчы́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суайчы́ннік суайчы́ннікі
Р. суайчы́нніка суайчы́ннікаў
Д. суайчы́нніку суайчы́ннікам
В. суайчы́нніка суайчы́ннікаў
Т. суайчы́ннікам суайчы́ннікамі
М. суайчы́нніку суайчы́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суайчы́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. суайчы́нніца суайчы́нніцы
Р. суайчы́нніцы суайчы́нніц
Д. суайчы́нніцы суайчы́нніцам
В. суайчы́нніцу суайчы́нніц
Т. суайчы́нніцай
суайчы́нніцаю		 суайчы́нніцамі
М. суайчы́нніцы суайчы́нніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суапяку́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суапяку́н суапекуны́
Р. суапекуна́ суапекуно́ў
Д. суапекуну́ суапекуна́м
В. суапекуна́ суапекуно́ў
Т. суапекуно́м суапекуна́мі
М. суапекуне́ суапекуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

суаранда́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суаранда́тар суаранда́тары
Р. суаранда́тара суаранда́тараў
Д. суаранда́тару суаранда́тарам
В. суаранда́тара суаранда́тараў
Т. суаранда́тарам суаранда́тарамі
М. суаранда́тару суаранда́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.