суапяку́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суапяку́н суапекуны́
Р. суапекуна́ суапекуно́ў
Д. суапекуну́ суапекуна́м
В. суапекуна́ суапекуно́ў
Т. суапекуно́м суапекуна́мі
М. суапекуне́ суапекуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)