суайчы́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. суайчы́нніца суайчы́нніцы
Р. суайчы́нніцы суайчы́нніц
Д. суайчы́нніцы суайчы́нніцам
В. суайчы́нніцу суайчы́нніц
Т. суайчы́нніцай
суайчы́нніцаю		 суайчы́нніцамі
М. суайчы́нніцы суайчы́нніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)