суайчы́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суайчы́ннік суайчы́ннікі
Р. суайчы́нніка суайчы́ннікаў
Д. суайчы́нніку суайчы́ннікам
В. суайчы́нніка суайчы́ннікаў
Т. суайчы́ннікам суайчы́ннікамі
М. суайчы́нніку суайчы́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)