Куго́ні
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Куго́ні | |
| Куго́нь Куго́няў |
|
| Куго́ням | |
| Куго́ні | |
| Куго́нямі | |
| Куго́нях |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарачэннікугуа́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кугуа́р | кугуа́ры | |
| кугуа́ра | кугуа́раў | |
| кугуа́ру | кугуа́рам | |
| кугуа́ра | кугуа́раў | |
| кугуа́рам | кугуа́рамі | |
| кугуа́ры | кугуа́рах |
Крыніцы:
кугу́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кугу́канне | |
| кугу́кання | |
| кугу́канню | |
| кугу́канне | |
| кугу́каннем | |
| кугу́канні |
Крыніцы:
кугу́каць
‘кугакаць (пра саву)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кугу́каю | кугу́каем | |
| кугу́каеш | кугу́каеце | |
| кугу́кае | кугу́каюць | |
| Прошлы час | ||
| кугу́каў | кугу́калі | |
| кугу́кала | ||
| кугу́кала | ||
| Загадны лад | ||
| кугу́кай | кугу́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кугу́каючы | ||
Крыніцы:
кугу́кнуць
‘кугакнуць (пра саву)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| кугу́кне | кугу́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| кугу́кнуў | кугу́кнулі | |
| кугу́кнула | ||
| кугу́кнула | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| кугу́кнуўшы | ||
Крыніцы: