кугу́каць

‘кугакаць (пра саву)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кугу́каю кугу́каем
2-я ас. кугу́каеш кугу́каеце
3-я ас. кугу́кае кугу́каюць
Прошлы час
м. кугу́каў кугу́калі
ж. кугу́кала
н. кугу́кала
Загадны лад
2-я ас. кугу́кай кугу́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кугу́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)