кугу́кнуць
‘кугакнуць (пра саву)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| кугу́кне | кугу́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| кугу́кнуў | кугу́кнулі | |
| кугу́кнула | ||
| кугу́кнула | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| кугу́кнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)