ко́ўзаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ко́ўзаю |
ко́ўзаем |
2-я ас. |
ко́ўзаеш |
ко́ўзаеце |
3-я ас. |
ко́ўзае |
ко́ўзаюць |
Прошлы час |
м. |
ко́ўзаў |
ко́ўзалі |
ж. |
ко́ўзала |
н. |
ко́ўзала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ко́ўзай |
ко́ўзайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ко́ўзаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ко́ўзка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ко́ўзка |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ко́ўзкасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ко́ўзкасць |
Р. |
ко́ўзкасці |
Д. |
ко́ўзкасці |
В. |
ко́ўзкасць |
Т. |
ко́ўзкасцю |
М. |
ко́ўзкасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ко́ўзкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ко́ўзкі |
ко́ўзкая |
ко́ўзкае |
ко́ўзкія |
Р. |
ко́ўзкага |
ко́ўзкай ко́ўзкае |
ко́ўзкага |
ко́ўзкіх |
Д. |
ко́ўзкаму |
ко́ўзкай |
ко́ўзкаму |
ко́ўзкім |
В. |
ко́ўзкі (неадуш.) ко́ўзкага (адуш.) |
ко́ўзкую |
ко́ўзкае |
ко́ўзкія (неадуш.) ко́ўзкіх (адуш.) |
Т. |
ко́ўзкім |
ко́ўзкай ко́ўзкаю |
ко́ўзкім |
ко́ўзкімі |
М. |
ко́ўзкім |
ко́ўзкай |
ко́ўзкім |
ко́ўзкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ко́ўзь
выклічнік
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ко́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ко́ўка |
Р. |
ко́ўкі |
Д. |
ко́ўцы |
В. |
ко́ўку |
Т. |
ко́ўкай ко́ўкаю |
М. |
ко́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ко́ўкасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ко́ўкасць |
Р. |
ко́ўкасці |
Д. |
ко́ўкасці |
В. |
ко́ўкасць |
Т. |
ко́ўкасцю |
М. |
ко́ўкасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ко́ўкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ко́ўкі |
ко́ўкая |
ко́ўкае |
ко́ўкія |
Р. |
ко́ўкага |
ко́ўкай ко́ўкае |
ко́ўкага |
ко́ўкіх |
Д. |
ко́ўкаму |
ко́ўкай |
ко́ўкаму |
ко́ўкім |
В. |
ко́ўкі (неадуш.) ко́ўкага (адуш.) |
ко́ўкую |
ко́ўкае |
ко́ўкія (неадуш.) ко́ўкіх (адуш.) |
Т. |
ко́ўкім |
ко́ўкай ко́ўкаю |
ко́ўкім |
ко́ўкімі |
М. |
ко́ўкім |
ко́ўкай |
ко́ўкім |
ко́ўкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ко́ўна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ко́ўна |
Р. |
Ко́ўна |
Д. |
Ко́ўну |
В. |
Ко́ўна |
Т. |
Ко́ўнам |
М. |
Ко́ўне |
Ко́ўрын
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ко́ўрын |
Р. |
Ко́ўрына |
Д. |
Ко́ўрыну |
В. |
Ко́ўрын |
Т. |
Ко́ўрынам |
М. |
Ко́ўрыне |