Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Ко́зіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ко́зіна
Р. Ко́зіна
Д. Ко́зіну
В. Ко́зіна
Т. Ко́зінам
М. Ко́зіне

ко́зіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́зіцкі ко́зіцкая ко́зіцкае ко́зіцкія
Р. ко́зіцкага ко́зіцкай
ко́зіцкае
ко́зіцкага ко́зіцкіх
Д. ко́зіцкаму ко́зіцкай ко́зіцкаму ко́зіцкім
В. ко́зіцкі (неадуш.)
ко́зіцкага (адуш.)
ко́зіцкую ко́зіцкае ко́зіцкія (неадуш.)
ко́зіцкіх (адуш.)
Т. ко́зіцкім ко́зіцкай
ко́зіцкаю
ко́зіцкім ко́зіцкімі
М. ко́зіцкім ко́зіцкай ко́зіцкім ко́зіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ко́зічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́зічы
Р. Ко́зіч
Ко́зічаў
Д. Ко́зічам
В. Ко́зічы
Т. Ко́зічамі
М. Ко́зічах

ко́зка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́зка ко́зкі
Р. ко́зкі ко́зак
Д. ко́зцы ко́зкам
В. ко́зку ко́зак
Т. ко́зкай
ко́зкаю
ко́зкамі
М. ко́зцы ко́зках

Крыніцы: piskunou2012.

Ко́зкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́зкі
Р. Ко́зак
Ко́зкаў
Д. Ко́зкам
В. Ко́зкі
Т. Ко́зкамі
М. Ко́зках

ко́злік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́злік ко́злікі
Р. ко́зліка ко́злікаў
Д. ко́зліку ко́злікам
В. ко́зліка ко́злікаў
Т. ко́злікам ко́злікамі
М. ко́зліку ко́зліках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ко́злікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́злікі
Р. Ко́злікаў
Д. Ко́злікам
В. Ко́злікі
Т. Ко́злікамі
М. Ко́зліках

ко́злы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ко́злы
Р. ко́злаў
Д. ко́злам
В. ко́злы
Т. ко́зламі
М. ко́злах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́злыт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ко́злыт
Р. ко́злыту
Д. ко́злыту
В. ко́злыт
Т. ко́злытам
М. ко́злыце

Крыніцы: piskunou2012.

ко́зыр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́зыр ко́зыры
Р. ко́зыра ко́зыраў
Д. ко́зыру ко́зырам
В. ко́зыр ко́зыры
Т. ко́зырам ко́зырамі
М. ко́зыры ко́зырах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.