зае́зджаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зае́зджаны |
зае́зджаная |
зае́зджанае |
зае́зджаныя |
Р. |
зае́зджанага |
зае́зджанай зае́зджанае |
зае́зджанага |
зае́зджаных |
Д. |
зае́зджанаму |
зае́зджанай |
зае́зджанаму |
зае́зджаным |
В. |
зае́зджаны (неадуш.) зае́зджанага (адуш.) |
зае́зджаную |
зае́зджанае |
зае́зджаныя (неадуш.) зае́зджаных (адуш.) |
Т. |
зае́зджаным |
зае́зджанай зае́зджанаю |
зае́зджаным |
зае́зджанымі |
М. |
зае́зджаным |
зае́зджанай |
зае́зджаным |
зае́зджаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зае́зджаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зае́зджаны |
зае́зджаная |
зае́зджанае |
зае́зджаныя |
Р. |
зае́зджанага |
зае́зджанай зае́зджанае |
зае́зджанага |
зае́зджаных |
Д. |
зае́зджанаму |
зае́зджанай |
зае́зджанаму |
зае́зджаным |
В. |
зае́зджаны (неадуш.) зае́зджанага (адуш.) |
зае́зджаную |
зае́зджанае |
зае́зджаныя (неадуш.) зае́зджаных (адуш.) |
Т. |
зае́зджаным |
зае́зджанай зае́зджанаю |
зае́зджаным |
зае́зджанымі |
М. |
зае́зджаным |
зае́зджанай |
зае́зджаным |
зае́зджаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зае́зджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зае́зджаны |
зае́зджаная |
зае́зджанае |
зае́зджаныя |
Р. |
зае́зджанага |
зае́зджанай зае́зджанае |
зае́зджанага |
зае́зджаных |
Д. |
зае́зджанаму |
зае́зджанай |
зае́зджанаму |
зае́зджаным |
В. |
зае́зджаны (неадуш.) зае́зджанага (адуш.) |
зае́зджаную |
зае́зджанае |
зае́зджаныя (неадуш.) зае́зджаных (адуш.) |
Т. |
зае́зджаным |
зае́зджанай зае́зджанаю |
зае́зджаным |
зае́зджанымі |
М. |
зае́зджаным |
зае́зджанай |
зае́зджаным |
зае́зджаных |
Кароткая форма: зае́зджана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зае́зджвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зае́зджваюся |
зае́зджваемся |
2-я ас. |
зае́зджваешся |
зае́зджваецеся |
3-я ас. |
зае́зджваецца |
зае́зджваюцца |
Прошлы час |
м. |
зае́зджваўся |
зае́зджваліся |
ж. |
зае́зджвалася |
н. |
зае́зджвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зае́зджвайся |
зае́зджвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зае́зджваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зае́зджваць
‘уезджваць, утрамбоўваць што-небудзь; замучваць каго-небудзь яздой, цяжкімі жыццёвымі абставінамі’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зае́зджваю |
зае́зджваем |
2-я ас. |
зае́зджваеш |
зае́зджваеце |
3-я ас. |
зае́зджвае |
зае́зджваюць |
Прошлы час |
м. |
зае́зджваў |
зае́зджвалі |
ж. |
зае́зджвала |
н. |
зае́зджвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зае́зджвай |
зае́зджвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зае́зджваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зае́зджы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зае́зджы |
зае́зджая |
зае́зджае |
зае́зджыя |
Р. |
зае́зджага |
зае́зджай зае́зджае |
зае́зджага |
зае́зджых |
Д. |
зае́зджаму |
зае́зджай |
зае́зджаму |
зае́зджым |
В. |
зае́зджы (неадуш.) зае́зджага (адуш.) |
зае́зджую |
зае́зджае |
зае́зджыя (неадуш.) зае́зджых (адуш.) |
Т. |
зае́зджым |
зае́зджай зае́зджаю |
зае́зджым |
зае́зджымі |
М. |
зае́зджым |
зае́зджай |
зае́зджым |
зае́зджых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зае́здзіць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зае́зджу |
зае́здзім |
2-я ас. |
зае́здзіш |
зае́здзіце |
3-я ас. |
зае́здзіць |
зае́здзяць |
Прошлы час |
м. |
зае́здзіў |
зае́здзілі |
ж. |
зае́здзіла |
н. |
зае́здзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зае́здзі |
зае́здзіце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зае́здзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
зае́здка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зае́здка |
зае́здкі |
Р. |
зае́здкі |
зае́здак |
Д. |
зае́здцы |
зае́здкам |
В. |
зае́здку |
зае́здкі |
Т. |
зае́здкай зае́здкаю |
зае́здкамі |
М. |
зае́здцы |
зае́здках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Зае́ззе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Зае́ззе |
Р. |
Зае́ззя |
Д. |
Зае́ззю |
В. |
Зае́ззе |
Т. |
Зае́ззем |
М. |
Зае́ззі |
зае́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зае́зны |
зае́зная |
зае́знае |
зае́зныя |
Р. |
зае́знага |
зае́знай зае́знае |
зае́знага |
зае́зных |
Д. |
зае́знаму |
зае́знай |
зае́знаму |
зае́зным |
В. |
зае́зны (неадуш.) зае́знага (адуш.) |
зае́зную |
зае́знае |
зае́зныя (неадуш.) зае́зных (адуш.) |
Т. |
зае́зным |
зае́знай зае́знаю |
зае́зным |
зае́знымі |
М. |
зае́зным |
зае́знай |
зае́зным |
зае́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.