зае́зджваць
‘уезджваць, утрамбоўваць што-небудзь; замучваць каго-небудзь яздой, цяжкімі жыццёвымі абставінамі’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| зае́зджваю | зае́зджваем | |
| зае́зджваеш | зае́зджваеце | |
| зае́зджвае | зае́зджваюць | |
| Прошлы час | ||
| зае́зджваў | зае́зджвалі | |
| зае́зджвала | ||
| зае́зджвала | ||
| Загадны лад | ||
| зае́зджвай | зае́зджвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зае́зджваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)