Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцшэя-

дыбаро́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дыбаро́м - -

Крыніцы: piskunou2012.

ды́баць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ды́баю ды́баем
2-я ас. ды́баеш ды́баеце
3-я ас. ды́бае ды́баюць
Прошлы час
м. ды́баў ды́балі
ж. ды́бала
н. ды́бала
Загадны лад
2-я ас. ды́бай ды́байце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ды́баючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ды́бачкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ды́бачкі
В. ды́бачкі
М. ды́бачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ды́біцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ды́біцца ды́бяцца
Прошлы час
м. ды́біўся ды́біліся
ж. ды́білася
н. ды́білася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ды́біць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ды́блю ды́бім
2-я ас. ды́біш ды́біце
3-я ас. ды́біць ды́бяць
Прошлы час
м. ды́біў ды́білі
ж. ды́біла
н. ды́біла
Дзеепрыслоўе
цяп. час ды́бячы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дыбка́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дыбка́ - -

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дыбкі́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. дыбкі́
В. дыбкі́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дыбу́нькі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дыбу́нькі
Р. Дыбу́нек
Дыбу́нькаў
Д. Дыбу́нькам
В. Дыбу́нькі
Т. Дыбу́нькамі
М. Дыбу́ньках

дыбутылсульфі́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыбутылсульфі́д дыбутылсульфі́ды
Р. дыбутылсульфі́ду дыбутылсульфі́даў
Д. дыбутылсульфі́ду дыбутылсульфі́дам
В. дыбутылсульфі́д дыбутылсульфі́ды
Т. дыбутылсульфі́дам дыбутылсульфі́дамі
М. дыбутылсульфі́дзе дыбутылсульфі́дах

Крыніцы: piskunou2012.

дыбутылфтала́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыбутылфтала́т дыбутылфтала́ты
Р. дыбутылфтала́ту дыбутылфтала́таў
Д. дыбутылфтала́ту дыбутылфтала́там
В. дыбутылфтала́т дыбутылфтала́ты
Т. дыбутылфтала́там дыбутылфтала́тамі
М. дыбутылфтала́це дыбутылфтала́тах

Крыніцы: piskunou2012.