ды́біць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ды́блю ды́бім
2-я ас. ды́біш ды́біце
3-я ас. ды́біць ды́бяць
Прошлы час
м. ды́біў ды́білі
ж. ды́біла
н. ды́біла
Дзеепрыслоўе
цяп. час ды́бячы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)