Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

Дафарэ́нцыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дафарэ́нцыя
Р. Дафарэ́нцыі
Д. Дафарэ́нцыі
В. Дафарэ́нцыю
Т. Дафарэ́нцыяй
Дафарэ́нцыяю
М. Дафарэ́нцыі

дафастрыгава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дафастрыгава́ны дафастрыгава́ная дафастрыгава́нае дафастрыгава́ныя
Р. дафастрыгава́нага дафастрыгава́най
дафастрыгава́нае		 дафастрыгава́нага дафастрыгава́ных
Д. дафастрыгава́наму дафастрыгава́най дафастрыгава́наму дафастрыгава́ным
В. дафастрыгава́ны (неадуш.)
дафастрыгава́нага (адуш.)		 дафастрыгава́ную дафастрыгава́нае дафастрыгава́ныя (неадуш.)
дафастрыгава́ных (адуш.)
Т. дафастрыгава́ным дафастрыгава́най
дафастрыгава́наю		 дафастрыгава́ным дафастрыгава́нымі
М. дафастрыгава́ным дафастрыгава́най дафастрыгава́ным дафастрыгава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дафастрыгава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дафастрыгава́ны дафастрыгава́ная дафастрыгава́нае дафастрыгава́ныя
Р. дафастрыгава́нага дафастрыгава́най
дафастрыгава́нае		 дафастрыгава́нага дафастрыгава́ных
Д. дафастрыгава́наму дафастрыгава́най дафастрыгава́наму дафастрыгава́ным
В. дафастрыгава́ны (неадуш.)
дафастрыгава́нага (адуш.)		 дафастрыгава́ную дафастрыгава́нае дафастрыгава́ныя (неадуш.)
дафастрыгава́ных (адуш.)
Т. дафастрыгава́ным дафастрыгава́най
дафастрыгава́наю		 дафастрыгава́ным дафастрыгава́нымі
М. дафастрыгава́ным дафастрыгава́най дафастрыгава́ным дафастрыгава́ных

Кароткая форма: дафастрыгава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дафастрыгава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дафастрыгу́ю дафастрыгу́ем
2-я ас. дафастрыгу́еш дафастрыгу́еце
3-я ас. дафастрыгу́е дафастрыгу́юць
Прошлы час
м. дафастрыгава́ў дафастрыгава́лі
ж. дафастрыгава́ла
н. дафастрыгава́ла
Загадны лад
2-я ас. дафастрыгу́й дафастрыгу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дафастрыгава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дафастрыго́ўвацца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дафастрыго́ўваецца дафастрыго́ўваюцца
Прошлы час
м. дафастрыго́ўваўся дафастрыго́ўваліся
ж. дафастрыго́ўвалася
н. дафастрыго́ўвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дафастрыго́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дафастрыго́ўваю дафастрыго́ўваем
2-я ас. дафастрыго́ўваеш дафастрыго́ўваеце
3-я ас. дафастрыго́ўвае дафастрыго́ўваюць
Прошлы час
м. дафастрыго́ўваў дафастрыго́ўвалі
ж. дафастрыго́ўвала
н. дафастрыго́ўвала
Загадны лад
2-я ас. дафастрыго́ўвай дафастрыго́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дафастрыго́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дафеада́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дафеада́льны дафеада́льная дафеада́льнае дафеада́льныя
Р. дафеада́льнага дафеада́льнай
дафеада́льнае		 дафеада́льнага дафеада́льных
Д. дафеада́льнаму дафеада́льнай дафеада́льнаму дафеада́льным
В. дафеада́льны (неадуш.)
дафеада́льнага (адуш.)		 дафеада́льную дафеада́льнае дафеада́льныя (неадуш.)
дафеада́льных (адуш.)
Т. дафеада́льным дафеада́льнай
дафеада́льнаю		 дафеада́льным дафеада́льнымі
М. дафеада́льным дафеада́льнай дафеада́льным дафеада́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дафіласо́фствавацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дафіласо́фствуюся дафіласо́фствуемся
2-я ас. дафіласо́фствуешся дафіласо́фствуецеся
3-я ас. дафіласо́фствуецца дафіласо́фствуюцца
Прошлы час
м. дафіласо́фстваваўся дафіласо́фстваваліся
ж. дафіласо́фствавалася
н. дафіласо́фствавалася
Дзеепрыслоўе
прош. час дафіласо́фстваваўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дафі́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дафі́н дафі́ны
Р. дафі́на дафі́наў
Д. дафі́ну дафі́нам
В. дафі́на дафі́наў
Т. дафі́нам дафі́намі
М. дафі́не дафі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дафі́на

‘жонка дафіна - наследніка французскага прастола’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дафі́на дафі́ны
Р. дафі́ны дафі́н
Д. дафі́не дафі́нам
В. дафі́ну дафі́н
Т. дафі́най
дафі́наю		 дафі́намі
М. дафі́не дафі́нах

Крыніцы: piskunou2012.