Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

данасі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дано́сіцца дано́сяцца
Прошлы час
м. данасі́ўся данасі́ліся
ж. данасі́лася
н. данасі́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

данасі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. данашу́ дано́сім
2-я ас. дано́сіш дано́сіце
3-я ас. дано́сіць дано́сяць
Прошлы час
м. данасі́ў данасі́лі
ж. данасі́ла
н. данасі́ла
Загадны лад
2-я ас. данасі́ данасі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час данасі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

да́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. да́насць
Р. да́насці
Д. да́насці
В. да́насць
Т. да́насцю
М. да́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996.

дана́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дана́тар дана́тары
Р. дана́тара дана́тараў
Д. дана́тару дана́тарам
В. дана́тара дана́тараў
Т. дана́тарам дана́тарамі
М. дана́тару дана́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

дана́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дана́тарскі дана́тарская дана́тарскае дана́тарскія
Р. дана́тарскага дана́тарскай
дана́тарскае
дана́тарскага дана́тарскіх
Д. дана́тарскаму дана́тарскай дана́тарскаму дана́тарскім
В. дана́тарскі (неадуш.)
дана́тарскага (адуш.)
дана́тарскую дана́тарскае дана́тарскія (неадуш.)
дана́тарскіх (адуш.)
Т. дана́тарскім дана́тарскай
дана́тарскаю
дана́тарскім дана́тарскімі
М. дана́тарскім дана́тарскай дана́тарскім дана́тарскіх

Крыніцы: piskunou2012.

данаты́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. данаты́ст данаты́сты
Р. данаты́ста данаты́стаў
Д. данаты́сту данаты́стам
В. данаты́ста данаты́стаў
Т. данаты́стам данаты́стамі
М. данаты́сце данаты́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Данба́с

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Данба́с
Р. Данба́са
Д. Данба́су
В. Данба́с
Т. Данба́сам
М. Данба́се

данба́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. данба́скі данба́ская данба́скае данба́скія
Р. данба́скага данба́скай
данба́скае
данба́скага данба́скіх
Д. данба́скаму данба́скай данба́скаму данба́скім
В. данба́скі (неадуш.)
данба́скага (адуш.)
данба́скую данба́скае данба́скія (неадуш.)
данба́скіх (адуш.)
Т. данба́скім данба́скай
данба́скаю
данба́скім данба́скімі
М. данба́скім данба́скай данба́скім данба́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

данбуры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. данбуры́т данбуры́ты
Р. данбуры́ту данбуры́таў
Д. данбуры́ту данбуры́там
В. данбуры́т данбуры́ты
Т. данбуры́там данбуры́тамі
М. данбуры́це данбуры́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Да́нева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Да́нева
Р. Да́нева
Д. Да́неву
В. Да́нева
Т. Да́невам
М. Да́неве