данбуры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. данбуры́т данбуры́ты
Р. данбуры́ту данбуры́таў
Д. данбуры́ту данбуры́там
В. данбуры́т данбуры́ты
Т. данбуры́там данбуры́тамі
М. данбуры́це данбуры́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)