дака́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дака́заны |
дака́заная |
дака́занае |
дака́заныя |
Р. |
дака́занага |
дака́занай дака́занае |
дака́занага |
дака́заных |
Д. |
дака́занаму |
дака́занай |
дака́занаму |
дака́заным |
В. |
дака́заны (неадуш.) дака́занага (адуш.) |
дака́заную |
дака́занае |
дака́заныя (неадуш.) дака́заных (адуш.) |
Т. |
дака́заным |
дака́занай дака́занаю |
дака́заным |
дака́занымі |
М. |
дака́заным |
дака́занай |
дака́заным |
дака́заных |
Кароткая форма: дака́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
даказа́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дакажу́ |
дака́жам |
2-я ас. |
дака́жаш |
дака́жаце |
3-я ас. |
дака́жа |
дака́жуць |
Прошлы час |
м. |
даказа́ў |
даказа́лі |
ж. |
даказа́ла |
н. |
даказа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дакажы́ |
дакажы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
даказа́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дака́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дака́званне |
Р. |
дака́звання |
Д. |
дака́званню |
В. |
дака́званне |
Т. |
дака́званнем |
М. |
дака́званні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дака́звацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дака́зваецца |
дака́зваюцца |
Прошлы час |
м. |
дака́зваўся |
дака́зваліся |
ж. |
дака́звалася |
н. |
дака́звалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дака́зваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дака́зваю |
дака́зваем |
2-я ас. |
дака́зваеш |
дака́зваеце |
3-я ас. |
дака́звае |
дака́зваюць |
Прошлы час |
м. |
дака́зваў |
дака́звалі |
ж. |
дака́звала |
н. |
дака́звала |
Загадны лад |
2-я ас. |
дака́звай |
дака́звайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дака́зваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дака́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дака́зка |
дака́зкі |
Р. |
дака́зкі |
дака́зак |
Д. |
дака́зцы |
дака́зкам |
В. |
дака́зку |
дака́зкі |
Т. |
дака́зкай дака́зкаю |
дака́зкамі |
М. |
дака́зцы |
дака́зках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дака́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дака́знік |
дака́знікі |
Р. |
дака́зніка |
дака́знікаў |
Д. |
дака́зніку |
дака́знікам |
В. |
дака́зніка |
дака́знікаў |
Т. |
дака́знікам |
дака́знікамі |
М. |
дака́зніку |
дака́зніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дака́зніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дака́зніца |
дака́зніцы |
Р. |
дака́зніцы |
дака́зніц |
Д. |
дака́зніцы |
дака́зніцам |
В. |
дака́зніцу |
дака́зніц |
Т. |
дака́зніцай дака́зніцаю |
дака́зніцамі |
М. |
дака́зніцы |
дака́зніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дака́зчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дака́зчык |
дака́зчыкі |
Р. |
дака́зчыка |
дака́зчыкаў |
Д. |
дака́зчыку |
дака́зчыкам |
В. |
дака́зчыка |
дака́зчыкаў |
Т. |
дака́зчыкам |
дака́зчыкамі |
М. |
дака́зчыку |
дака́зчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.