Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дака́заны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дака́заны дака́заная дака́занае дака́заныя
Р. дака́занага дака́занай
дака́занае
дака́занага дака́заных
Д. дака́занаму дака́занай дака́занаму дака́заным
В. дака́заны (неадуш.)
дака́занага (адуш.)
дака́заную дака́занае дака́заныя (неадуш.)
дака́заных (адуш.)
Т. дака́заным дака́занай
дака́занаю
дака́заным дака́занымі
М. дака́заным дака́занай дака́заным дака́заных

Крыніцы: piskunou2012.

дака́заны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дака́заны дака́заная дака́занае дака́заныя
Р. дака́занага дака́занай
дака́занае
дака́занага дака́заных
Д. дака́занаму дака́занай дака́занаму дака́заным
В. дака́заны (неадуш.)
дака́занага (адуш.)
дака́заную дака́занае дака́заныя (неадуш.)
дака́заных (адуш.)
Т. дака́заным дака́занай
дака́занаю
дака́заным дака́занымі
М. дака́заным дака́занай дака́заным дака́заных

Кароткая форма: дака́зана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даказа́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дакажу́ дака́жам
2-я ас. дака́жаш дака́жаце
3-я ас. дака́жа дака́жуць
Прошлы час
м. даказа́ў даказа́лі
ж. даказа́ла
н. даказа́ла
Загадны лад
2-я ас. дакажы́ дакажы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час даказа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дака́званне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дака́званне
Р. дака́звання
Д. дака́званню
В. дака́званне
Т. дака́званнем
М. дака́званні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дака́звацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дака́зваецца дака́зваюцца
Прошлы час
м. дака́зваўся дака́зваліся
ж. дака́звалася
н. дака́звалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дака́зваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дака́зваю дака́зваем
2-я ас. дака́зваеш дака́зваеце
3-я ас. дака́звае дака́зваюць
Прошлы час
м. дака́зваў дака́звалі
ж. дака́звала
н. дака́звала
Загадны лад
2-я ас. дака́звай дака́звайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дака́зваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дака́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дака́зка дака́зкі
Р. дака́зкі дака́зак
Д. дака́зцы дака́зкам
В. дака́зку дака́зкі
Т. дака́зкай
дака́зкаю
дака́зкамі
М. дака́зцы дака́зках

Крыніцы: piskunou2012.

дака́знік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дака́знік дака́знікі
Р. дака́зніка дака́знікаў
Д. дака́зніку дака́знікам
В. дака́зніка дака́знікаў
Т. дака́знікам дака́знікамі
М. дака́зніку дака́зніках

Крыніцы: piskunou2012.

дака́зніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дака́зніца дака́зніцы
Р. дака́зніцы дака́зніц
Д. дака́зніцы дака́зніцам
В. дака́зніцу дака́зніц
Т. дака́зніцай
дака́зніцаю
дака́зніцамі
М. дака́зніцы дака́зніцах

Крыніцы: piskunou2012.

дака́зчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дака́зчык дака́зчыкі
Р. дака́зчыка дака́зчыкаў
Д. дака́зчыку дака́зчыкам
В. дака́зчыка дака́зчыкаў
Т. дака́зчыкам дака́зчыкамі
М. дака́зчыку дака́зчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.