дака́зніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дака́зніца | дака́зніцы | |
| дака́зніцы | дака́зніц | |
| дака́зніцы | дака́зніцам | |
| дака́зніцу | дака́зніц | |
| дака́зніцай дака́зніцаю |
дака́зніцамі | |
| дака́зніцы | дака́зніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)