дака́зніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дака́зніца дака́зніцы
Р. дака́зніцы дака́зніц
Д. дака́зніцы дака́зніцам
В. дака́зніцу дака́зніц
Т. дака́зніцай
дака́зніцаю		 дака́зніцамі
М. дака́зніцы дака́зніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)