Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

віка́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віка́рны віка́рная віка́рнае віка́рныя
Р. віка́рнага віка́рнай
віка́рнае		 віка́рнага віка́рных
Д. віка́рнаму віка́рнай віка́рнаму віка́рным
В. віка́рны (неадуш.)
віка́рнага (адуш.)		 віка́рную віка́рнае віка́рныя (неадуш.)
віка́рных (адуш.)
Т. віка́рным віка́рнай
віка́рнаю		 віка́рным віка́рнымі
М. віка́рным віка́рнай віка́рным віка́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

віка́рый

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віка́рый віка́рыі
Р. віка́рыя віка́рыяў
Д. віка́рыю віка́рыям
В. віка́рыя віка́рыяў
Т. віка́рыем віка́рыямі
М. віка́рыю віка́рыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вікарыя́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вікарыя́т вікарыя́ты
Р. вікарыя́та вікарыя́таў
Д. вікарыя́ту вікарыя́там
В. вікарыя́т вікарыя́ты
Т. вікарыя́там вікарыя́тамі
М. вікарыя́це вікарыя́тах

Крыніцы: piskunou2012.

вікасо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вікасо́л вікасо́лы
Р. вікасо́лу вікасо́лаў
Д. вікасо́лу вікасо́лам
В. вікасо́л вікасо́лы
Т. вікасо́лам вікасо́ламі
М. вікасо́ле вікасо́лах

Крыніцы: piskunou2012.

ві́ка-аўся́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́ка-аўся́ны ві́ка-аўся́ная ві́ка-аўся́нае ві́ка-аўся́ныя
Р. ві́ка-аўся́нага ві́ка-аўся́най
ві́ка-аўся́нае		 ві́ка-аўся́нага ві́ка-аўся́ных
Д. ві́ка-аўся́наму ві́ка-аўся́най ві́ка-аўся́наму ві́ка-аўся́ным
В. ві́ка-аўся́ны (неадуш.) ві́ка-аўся́ную ві́ка-аўся́нае ві́ка-аўся́ныя (неадуш.)
Т. ві́ка-аўся́ным ві́ка-аўся́най
ві́ка-аўся́наю		 ві́ка-аўся́ным ві́ка-аўся́нымі
М. ві́ка-аўся́ным ві́ка-аўся́най ві́ка-аўся́ным ві́ка-аўся́ных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012.

ві́кінг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́кінг ві́кінгі
Р. ві́кінга ві́кінгаў
Д. ві́кінгу ві́кінгам
В. ві́кінга ві́кінгаў
Т. ві́кінгам ві́кінгамі
М. ві́кінгу ві́кінгах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віко́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віко́нт віко́нты
Р. віко́нта віко́нтаў
Д. віко́нту віко́нтам
В. віко́нта віко́нтаў
Т. віко́нтам віко́нтамі
М. віко́нце віко́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Віко́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Віко́ў
Р. Віко́ва
Д. Віко́ву
В. Віко́ў
Т. Віко́вам
М. Віко́ве

віксаці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. віксаці́н
Р. віксаці́ну
Д. віксаці́ну
В. віксаці́н
Т. віксаці́нам
М. віксаці́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Ві́ктар

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ві́ктар Ві́ктары
Р. Ві́ктара Ві́ктараў
Д. Ві́ктару Ві́ктарам
В. Ві́ктара Ві́ктараў
Т. Ві́ктарам Ві́ктарамі
М. Ві́ктару Ві́ктарах