ві́кінг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́кінг ві́кінгі
Р. ві́кінга ві́кінгаў
Д. ві́кінгу ві́кінгам
В. ві́кінга ві́кінгаў
Т. ві́кінгам ві́кінгамі
М. ві́кінгу ві́кінгах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)