віксаці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. віксаці́н
Р. віксаці́ну
Д. віксаці́ну
В. віксаці́н
Т. віксаці́нам
М. віксаці́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)