Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

разлу́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. разлу́чнік разлу́чнікі
Р. разлу́чніка разлу́чнікаў
Д. разлу́чніку разлу́чнікам
В. разлу́чніка разлу́чнікаў
Т. разлу́чнікам разлу́чнікамі
М. разлу́чніку разлу́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

разлу́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. разлу́чніца разлу́чніцы
Р. разлу́чніцы разлу́чніц
Д. разлу́чніцы разлу́чніцам
В. разлу́чніцу разлу́чніц
Т. разлу́чніцай
разлу́чніцаю		 разлу́чніцамі
М. разлу́чніцы разлу́чніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

разлу́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разлу́чны разлу́чная разлу́чнае разлу́чныя
Р. разлу́чнага разлу́чнай
разлу́чнае		 разлу́чнага разлу́чных
Д. разлу́чнаму разлу́чнай разлу́чнаму разлу́чным
В. разлу́чны (неадуш.)
разлу́чнага (адуш.)		 разлу́чную разлу́чнае разлу́чныя (неадуш.)
разлу́чных (адуш.)
Т. разлу́чным разлу́чнай
разлу́чнаю		 разлу́чным разлу́чнымі
М. разлу́чным разлу́чнай разлу́чным разлу́чных

Крыніцы: piskunou2012.

разлучы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разлучу́ся разлу́чымся
2-я ас. разлу́чышся разлу́чыцеся
3-я ас. разлу́чыцца разлу́чацца
Прошлы час
м. разлучы́ўся разлучы́ліся
ж. разлучы́лася
н. разлучы́лася
Загадны лад
2-я ас. разлучы́ся разлучы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час разлучы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

разлучы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разлучу́ разлу́чым
2-я ас. разлу́чыш разлу́чыце
3-я ас. разлу́чыць разлу́чаць
Прошлы час
м. разлучы́ў разлучы́лі
ж. разлучы́ла
н. разлучы́ла
Загадны лад
2-я ас. разлучы́ разлучы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час разлучы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

разлучэ́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. разлучэ́нка разлучэ́нкі
Р. разлучэ́нкі разлучэ́нак
Д. разлучэ́нцы разлучэ́нкам
В. разлучэ́нку разлучэ́нак
Т. разлучэ́нкай
разлучэ́нкаю		 разлучэ́нкамі
М. разлучэ́нцы разлучэ́нках

Крыніцы: piskunou2012.

разлучэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. разлучэ́нне
Р. разлучэ́ння
Д. разлучэ́нню
В. разлучэ́нне
Т. разлучэ́ннем
М. разлучэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

разлу́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разлу́шчаны разлу́шчаная разлу́шчанае разлу́шчаныя
Р. разлу́шчанага разлу́шчанай
разлу́шчанае		 разлу́шчанага разлу́шчаных
Д. разлу́шчанаму разлу́шчанай разлу́шчанаму разлу́шчаным
В. разлу́шчаны (неадуш.)
разлу́шчанага (адуш.)		 разлу́шчаную разлу́шчанае разлу́шчаныя (неадуш.)
разлу́шчаных (адуш.)
Т. разлу́шчаным разлу́шчанай
разлу́шчанаю		 разлу́шчаным разлу́шчанымі
М. разлу́шчаным разлу́шчанай разлу́шчаным разлу́шчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

разлу́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разлу́шчаны разлу́шчаная разлу́шчанае разлу́шчаныя
Р. разлу́шчанага разлу́шчанай
разлу́шчанае		 разлу́шчанага разлу́шчаных
Д. разлу́шчанаму разлу́шчанай разлу́шчанаму разлу́шчаным
В. разлу́шчаны (неадуш.)
разлу́шчанага (адуш.)		 разлу́шчаную разлу́шчанае разлу́шчаныя (неадуш.)
разлу́шчаных (адуш.)
Т. разлу́шчаным разлу́шчанай
разлу́шчанаю		 разлу́шчаным разлу́шчанымі
М. разлу́шчаным разлу́шчанай разлу́шчаным разлу́шчаных

Кароткая форма: разлу́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

разлу́шчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. разлу́шчванне
Р. разлу́шчвання
Д. разлу́шчванню
В. разлу́шчванне
Т. разлу́шчваннем
М. разлу́шчванні

Крыніцы: piskunou2012.