разлучы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| разлучу́ | разлу́чым | |
| разлу́чыш | разлу́чыце | |
| разлу́чыць | разлу́чаць | |
| Прошлы час | ||
| разлучы́ў | разлучы́лі | |
| разлучы́ла | ||
| разлучы́ла | ||
| Загадны лад | ||
| разлучы́ | разлучы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| разлучы́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)