разлу́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разлу́чны разлу́чная разлу́чнае разлу́чныя
Р. разлу́чнага разлу́чнай
разлу́чнае		 разлу́чнага разлу́чных
Д. разлу́чнаму разлу́чнай разлу́чнаму разлу́чным
В. разлу́чны (неадуш.)
разлу́чнага (адуш.)		 разлу́чную разлу́чнае разлу́чныя (неадуш.)
разлу́чных (адуш.)
Т. разлу́чным разлу́чнай
разлу́чнаю		 разлу́чным разлу́чнымі
М. разлу́чным разлу́чнай разлу́чным разлу́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)