разлу́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. разлу́чнік разлу́чнікі
Р. разлу́чніка разлу́чнікаў
Д. разлу́чніку разлу́чнікам
В. разлу́чніка разлу́чнікаў
Т. разлу́чнікам разлу́чнікамі
М. разлу́чніку разлу́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)