разлу́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. разлу́чніца разлу́чніцы
Р. разлу́чніцы разлу́чніц
Д. разлу́чніцы разлу́чніцам
В. разлу́чніцу разлу́чніц
Т. разлу́чніцай
разлу́чніцаю		 разлу́чніцамі
М. разлу́чніцы разлу́чніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)