Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

упатво́рыць

‘разбалаваць, сапсаваць каго-небудзь патураннем’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упатво́ру упатво́рым
2-я ас. упатво́рыш упатво́рыце
3-я ас. упатво́рыць упатво́раць
Прошлы час
м. упатво́рыў упатво́рылі
ж. упатво́рыла
н. упатво́рыла
Загадны лад
2-я ас. упатво́р упатво́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час упатво́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

упатка́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упатка́ю упатка́ем
2-я ас. упатка́еш упатка́еце
3-я ас. упатка́е упатка́юць
Прошлы час
м. упатка́ў упатка́лі
ж. упатка́ла
н. упатка́ла
Загадны лад
2-я ас. упатка́й упатка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час упатка́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

упаўгало́ссе

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упаўгало́ссе - -

Крыніцы: piskunou2012.

упаўго́ласа

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упаўго́ласа - -

Крыніцы: piskunou2012.

упаўго́ласу

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упаўго́ласу - -

Крыніцы: piskunou2012.

упаўза́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. упаўза́нне
Р. упаўза́ння
Д. упаўза́нню
В. упаўза́нне
Т. упаўза́ннем
М. упаўза́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

упаўза́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упаўза́ю упаўза́ем
2-я ас. упаўза́еш упаўза́еце
3-я ас. упаўза́е упаўза́юць
Прошлы час
м. упаўза́ў упаўза́лі
ж. упаўза́ла
н. упаўза́ла
Загадны лад
2-я ас. упаўза́й упаўза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упаўза́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упаўзці́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упаўзу́ упаўзё́м
2-я ас. упаўзе́ш упаўзяце́
3-я ас. упаўзе́ упаўзу́ць
Прошлы час
м. упо́ўз упаўзлі́
ж. упаўзла́
н. упаўзло́
Загадны лад
2-я ас. упаўзі́ упаўзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час упо́ўзшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упаўнава́жана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
упаўнава́жана - -

упаўнава́жанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. упаўнава́жанне
Р. упаўнава́жання
Д. упаўнава́жанню
В. упаўнава́жанне
Т. упаўнава́жаннем
М. упаўнава́жанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.