упаўза́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упаўза́ю упаўза́ем
2-я ас. упаўза́еш упаўза́еце
3-я ас. упаўза́е упаўза́юць
Прошлы час
м. упаўза́ў упаўза́лі
ж. упаўза́ла
н. упаўза́ла
Загадны лад
2-я ас. упаўза́й упаўза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упаўза́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)