упаўзці́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упаўзу́ упаўзё́м
2-я ас. упаўзе́ш упаўзяце́
3-я ас. упаўзе́ упаўзу́ць
Прошлы час
м. упо́ўз упаўзлі́
ж. упаўзла́
н. упаўзло́
Загадны лад
2-я ас. упаўзі́ упаўзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час упо́ўзшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)