упаўнава́жанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. упаўнава́жанне
Р. упаўнава́жання
Д. упаўнава́жанню
В. упаўнава́жанне
Т. упаўнава́жаннем
М. упаўнава́жанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)