заглуме́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заглуме́ю |
заглуме́ем |
| 2-я ас. |
заглуме́еш |
заглуме́еце |
| 3-я ас. |
заглуме́е |
заглуме́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заглуме́ў |
заглуме́лі |
| ж. |
заглуме́ла |
| н. |
заглуме́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заглуме́й |
заглуме́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заглуме́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заглумле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
заглумле́нне |
| Р. |
заглумле́ння |
| Д. |
заглумле́нню |
| В. |
заглумле́нне |
| Т. |
заглумле́ннем |
| М. |
заглумле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
заглу́млены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заглу́млены |
заглу́мленая |
заглу́мленае |
заглу́мленыя |
| Р. |
заглу́мленага |
заглу́мленай заглу́мленае |
заглу́мленага |
заглу́мленых |
| Д. |
заглу́мленаму |
заглу́мленай |
заглу́мленаму |
заглу́мленым |
| В. |
заглу́млены (неадуш.) заглу́мленага (адуш.) |
заглу́мленую |
заглу́мленае |
заглу́мленыя (неадуш.) заглу́мленых (адуш.) |
| Т. |
заглу́мленым |
заглу́мленай заглу́мленаю |
заглу́мленым |
заглу́мленымі |
| М. |
заглу́мленым |
заглу́мленай |
заглу́мленым |
заглу́мленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
заглумля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заглумля́юся |
заглумля́емся |
| 2-я ас. |
заглумля́ешся |
заглумля́ецеся |
| 3-я ас. |
заглумля́ецца |
заглумля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
заглумля́ўся |
заглумля́ліся |
| ж. |
заглумля́лася |
| н. |
заглумля́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заглумля́йся |
заглумля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заглумля́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
заглумля́ць
‘здзекавацца з каго-небудзь, крыўдзіць, нявечыць словам каго-небудзь, кепска абыходзіцца з кім-небудзь, чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заглумля́ю |
заглумля́ем |
| 2-я ас. |
заглумля́еш |
заглумля́еце |
| 3-я ас. |
заглумля́е |
заглумля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заглумля́ў |
заглумля́лі |
| ж. |
заглумля́ла |
| н. |
заглумля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заглумля́й |
заглумля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заглумля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заглуха́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
заглуха́е |
заглуха́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заглуха́ў |
заглуха́лі |
| ж. |
заглуха́ла |
| н. |
заглуха́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заглу́хлы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заглу́хлы |
заглу́хлая |
заглу́хлае |
заглу́хлыя |
| Р. |
заглу́хлага |
заглу́хлай заглу́хлае |
заглу́хлага |
заглу́хлых |
| Д. |
заглу́хламу |
заглу́хлай |
заглу́хламу |
заглу́хлым |
| В. |
заглу́хлы (неадуш.) заглу́хлага (адуш.) |
заглу́хлую |
заглу́хлае |
заглу́хлыя (неадуш.) заглу́хлых (адуш.) |
| Т. |
заглу́хлым |
заглу́хлай заглу́хлаю |
заглу́хлым |
заглу́хлымі |
| М. |
заглу́хлым |
заглу́хлай |
заглу́хлым |
заглу́хлых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заглу́хнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
заглу́хне |
заглу́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
заглу́х |
заглу́хлі |
| ж. |
заглу́хла |
| н. |
заглу́хла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заглуша́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
заглуша́льнік |
заглуша́льнікі |
| Р. |
заглуша́льніка |
заглуша́льнікаў |
| Д. |
заглуша́льніку |
заглуша́льнікам |
| В. |
заглуша́льнік |
заглуша́льнікі |
| Т. |
заглуша́льнікам |
заглуша́льнікамі |
| М. |
заглуша́льніку |
заглуша́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.