заглумля́ць
‘здзекавацца з каго-небудзь, крыўдзіць, нявечыць словам каго-небудзь, кепска абыходзіцца з кім-небудзь, чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| заглумля́ю | заглумля́ем | |
| заглумля́еш | заглумля́еце | |
| заглумля́е | заглумля́юць | |
| Прошлы час | ||
| заглумля́ў | заглумля́лі | |
| заглумля́ла | ||
| заглумля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| заглумля́й | заглумля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заглумля́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)