задзіно́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
задзіно́чваемся |
| 2-я ас. |
- |
задзіно́чваецеся |
| 3-я ас. |
задзіно́чваецца |
задзіно́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
задзіно́чваўся |
задзіно́чваліся |
| ж. |
задзіно́чвалася |
| н. |
задзіно́чвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
- |
задзіно́чвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
задзіно́чваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзіно́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задзіно́чуся |
задзіно́чымся |
| 2-я ас. |
задзіно́чышся |
задзіно́чыцеся |
| 3-я ас. |
задзіно́чыцца |
задзіно́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
задзіно́чыўся |
задзіно́чыліся |
| ж. |
задзіно́чылася |
| н. |
задзіно́чылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
задзіно́чся |
задзіно́чцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
задзіно́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзіно́чыць
‘з'яднаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задзіно́чу |
задзіно́чым |
| 2-я ас. |
задзіно́чыш |
задзіно́чыце |
| 3-я ас. |
задзіно́чыць |
задзіно́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
задзіно́чыў |
задзіно́чылі |
| ж. |
задзіно́чыла |
| н. |
задзіно́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
задзіно́ч |
задзіно́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
задзіно́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзі́нькаць
‘пачаць дзінькаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задзі́нькаю |
задзі́нькаем |
| 2-я ас. |
задзі́нькаеш |
задзі́нькаеце |
| 3-я ас. |
задзі́нькае |
задзі́нькаюць |
| Прошлы час |
| м. |
задзі́нькаў |
задзі́нькалі |
| ж. |
задзі́нькала |
| н. |
задзі́нькала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
задзі́нькай |
задзі́нькайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
задзі́нькаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзі́ра
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
задзі́ра |
задзі́ры |
| Р. |
задзі́ры |
задзі́р |
| Д. |
задзі́ры |
задзі́рам |
| В. |
задзі́ру |
задзі́р |
| Т. |
задзі́рай задзі́раю |
задзі́рамі |
| М. |
задзі́ры |
задзі́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
задзі́ра
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
задзі́ра |
задзі́ры |
| Р. |
задзі́ры |
задзі́р |
| Д. |
задзі́ру |
задзі́рам |
| В. |
задзі́ру |
задзі́р |
| Т. |
задзі́рам |
задзі́рамі |
| М. |
задзі́ру |
задзі́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
задзіра́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
задзіра́ка |
задзіра́кі |
| Р. |
задзіра́кі |
задзіра́к |
| Д. |
задзіра́цы |
задзіра́кам |
| В. |
задзіра́ку |
задзіра́к |
| Т. |
задзіра́кай задзіра́каю |
задзіра́камі |
| М. |
задзіра́цы |
задзіра́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
задзіра́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
задзіра́ка |
задзіра́кі |
| Р. |
задзіра́кі |
задзіра́к |
| Д. |
задзіра́ку |
задзіра́кам |
| В. |
задзіра́ку |
задзіра́к |
| Т. |
задзіра́кам |
задзіра́камі |
| М. |
задзіра́ку |
задзіра́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
задзіра́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
задзіра́нне |
| Р. |
задзіра́ння |
| Д. |
задзіра́нню |
| В. |
задзіра́нне |
| Т. |
задзіра́ннем |
| М. |
задзіра́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.