Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

задзіно́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - задзіно́чваемся
2-я ас. - задзіно́чваецеся
3-я ас. задзіно́чваецца задзіно́чваюцца
Прошлы час
м. задзіно́чваўся задзіно́чваліся
ж. задзіно́чвалася
н. задзіно́чвалася
Загадны лад
2-я ас. - задзіно́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час задзіно́чваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

задзіно́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. задзіно́чуся задзіно́чымся
2-я ас. задзіно́чышся задзіно́чыцеся
3-я ас. задзіно́чыцца задзіно́чацца
Прошлы час
м. задзіно́чыўся задзіно́чыліся
ж. задзіно́чылася
н. задзіно́чылася
Загадны лад
2-я ас. задзіно́чся задзіно́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час задзіно́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

задзіно́чыць

‘з'яднаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. задзіно́чу задзіно́чым
2-я ас. задзіно́чыш задзіно́чыце
3-я ас. задзіно́чыць задзіно́чаць
Прошлы час
м. задзіно́чыў задзіно́чылі
ж. задзіно́чыла
н. задзіно́чыла
Загадны лад
2-я ас. задзіно́ч задзіно́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час задзіно́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

задзі́нькаць

‘пачаць дзінькаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. задзі́нькаю задзі́нькаем
2-я ас. задзі́нькаеш задзі́нькаеце
3-я ас. задзі́нькае задзі́нькаюць
Прошлы час
м. задзі́нькаў задзі́нькалі
ж. задзі́нькала
н. задзі́нькала
Загадны лад
2-я ас. задзі́нькай задзі́нькайце
Дзеепрыслоўе
прош. час задзі́нькаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

задзі́ра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. задзі́ра задзі́ры
Р. задзі́ры задзі́р
Д. задзі́ры задзі́рам
В. задзі́ру задзі́р
Т. задзі́рай
задзі́раю
задзі́рамі
М. задзі́ры задзі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

задзі́ра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. задзі́ра задзі́ры
Р. задзі́ры задзі́р
Д. задзі́ру задзі́рам
В. задзі́ру задзі́р
Т. задзі́рам задзі́рамі
М. задзі́ру задзі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

задзіра́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. задзіра́ка задзіра́кі
Р. задзіра́кі задзіра́к
Д. задзіра́цы задзіра́кам
В. задзіра́ку задзіра́к
Т. задзіра́кай
задзіра́каю
задзіра́камі
М. задзіра́цы задзіра́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

задзіра́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. задзіра́ка задзіра́кі
Р. задзіра́кі задзіра́к
Д. задзіра́ку задзіра́кам
В. задзіра́ку задзіра́к
Т. задзіра́кам задзіра́камі
М. задзіра́ку задзіра́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

задзіра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. задзіра́нне
Р. задзіра́ння
Д. задзіра́нню
В. задзіра́нне
Т. задзіра́ннем
М. задзіра́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

задзіра́ста

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
задзіра́ста - -

Крыніцы: piskunou2012.