Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
абгеікоптуф

эмпірыясімвалі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эмпірыясімвалі́зм
Р. эмпірыясімвалі́зму
Д. эмпірыясімвалі́зму
В. эмпірыясімвалі́зм
Т. эмпірыясімвалі́змам
М. эмпірыясімвалі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эмпірыясімвалі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эмпірыясімвалі́ст эмпірыясімвалі́сты
Р. эмпірыясімвалі́ста эмпірыясімвалі́стаў
Д. эмпірыясімвалі́сту эмпірыясімвалі́стам
В. эмпірыясімвалі́ста эмпірыясімвалі́стаў
Т. эмпірыясімвалі́стам эмпірыясімвалі́стамі
М. эмпірыясімвалі́сце эмпірыясімвалі́стах

Крыніцы: piskunou2012.

эмпірэ́і

‘сфера мар, летуценняў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. эмпірэ́і
Р. эмпірэ́яў
Д. эмпірэ́ям
В. эмпірэ́і
Т. эмпірэ́ямі
М. эмпірэ́ях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

эмпірэ́й

‘ва ўяўленні грэкаў - самая высокая частка неба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эмпірэ́й
Р. эмпірэ́я
Д. эмпірэ́ю
В. эмпірэ́й
Т. эмпірэ́ем
М. эмпірэ́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

эмпо́рыум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эмпо́рыум эмпо́рыумы
Р. эмпо́рыума эмпо́рыумаў
Д. эмпо́рыуму эмпо́рыумам
В. эмпо́рыум эмпо́рыумы
Т. эмпо́рыумам эмпо́рыумамі
М. эмпо́рыуме эмпо́рыумах

Крыніцы: piskunou2012.

эмтээ́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. эмтээ́с эмтээ́с
Р. эмтээ́с эмтээ́с
Д. эмтээ́с эмтээ́с
В. эмтээ́с эмтээ́с
Т. эмтээ́с эмтээ́с
М. эмтээ́с эмтээ́с

Крыніцы: tsbm1984.

эмтээ́савец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эмтээ́савец эмтээ́саўцы
Р. эмтээ́саўца эмтээ́саўцаў
Д. эмтээ́саўцу эмтээ́саўцам
В. эмтээ́саўца эмтээ́саўцаў
Т. эмтээ́саўцам эмтээ́саўцамі
М. эмтээ́саўцу эмтээ́саўцах

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

эмтээ́саўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмтээ́саўскі эмтээ́саўская эмтээ́саўскае эмтээ́саўскія
Р. эмтээ́саўскага эмтээ́саўскай
эмтээ́саўскае		 эмтээ́саўскага эмтээ́саўскіх
Д. эмтээ́саўскаму эмтээ́саўскай эмтээ́саўскаму эмтээ́саўскім
В. эмтээ́саўскі (неадуш.)
эмтээ́саўскага (адуш.)		 эмтээ́саўскую эмтээ́саўскае эмтээ́саўскія (неадуш.)
эмтээ́саўскіх (адуш.)
Т. эмтээ́саўскім эмтээ́саўскай
эмтээ́саўскаю		 эмтээ́саўскім эмтээ́саўскімі
М. эмтээ́саўскім эмтээ́саўскай эмтээ́саўскім эмтээ́саўскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

э́му

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. э́му э́му
Р. э́му э́му
Д. э́му э́му
В. э́му э́му
Т. э́му э́му
М. э́му э́му

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эмульгава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. эмульгава́нне
Р. эмульгава́ння
Д. эмульгава́нню
В. эмульгава́нне
Т. эмульгава́ннем
М. эмульгава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.