эмтээ́савец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эмтээ́савец эмтээ́саўцы
Р. эмтээ́саўца эмтээ́саўцаў
Д. эмтээ́саўцу эмтээ́саўцам
В. эмтээ́саўца эмтээ́саўцаў
Т. эмтээ́саўцам эмтээ́саўцамі
М. эмтээ́саўцу эмтээ́саўцах

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)