эмпірэ́й

‘ва ўяўленні грэкаў - самая высокая частка неба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эмпірэ́й
Р. эмпірэ́я
Д. эмпірэ́ю
В. эмпірэ́й
Т. эмпірэ́ем
М. эмпірэ́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)