Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

унітары́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

унітары́сцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	унітары́сцкі	унітары́сцкая	унітары́сцкае	унітары́сцкія
Р.	унітары́сцкага	унітары́сцкай унітары́сцкае	унітары́сцкага	унітары́сцкіх
Д.	унітары́сцкаму	унітары́сцкай	унітары́сцкаму	унітары́сцкім
В.	унітары́сцкі (неадуш.) унітары́сцкага (адуш.)	унітары́сцкую	унітары́сцкае	унітары́сцкія (неадуш.) унітары́сцкіх (адуш.)
Т.	унітары́сцкім	унітары́сцкай унітары́сцкаю	унітары́сцкім	унітары́сцкімі
М.	унітары́сцкім	унітары́сцкай	унітары́сцкім	унітары́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

унітарыя́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	унітарыя́нскі	унітарыя́нская	унітарыя́нскае	унітарыя́нскія
Р.	унітарыя́нскага	унітарыя́нскай унітарыя́нскае	унітарыя́нскага	унітарыя́нскіх
Д.	унітарыя́нскаму	унітарыя́нскай	унітарыя́нскаму	унітарыя́нскім
В.	унітарыя́нскі (неадуш.) унітарыя́нскага (адуш.)	унітарыя́нскую	унітарыя́нскае	унітарыя́нскія (неадуш.) унітарыя́нскіх (адуш.)
Т.	унітарыя́нскім	унітарыя́нскай унітарыя́нскаю	унітарыя́нскім	унітарыя́нскімі
М.	унітарыя́нскім	унітарыя́нскай	унітарыя́нскім	унітарыя́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

уніто́ўваць

‘уводзіць што-небудзь у што-небудзь, як нітку (унітоўваць сцэну ў апавяданне)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

унітыо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

уніфармава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уніфармава́ны	уніфармава́ная	уніфармава́нае	уніфармава́ныя
Р.	уніфармава́нага	уніфармава́най уніфармава́нае	уніфармава́нага	уніфармава́ных
Д.	уніфармава́наму	уніфармава́най	уніфармава́наму	уніфармава́ным
В.	уніфармава́ны (неадуш.) уніфармава́нага (адуш.)	уніфармава́ную	уніфармава́нае	уніфармава́ныя (неадуш.) уніфармава́ных (адуш.)
Т.	уніфармава́ным	уніфармава́най уніфармава́наю	уніфармава́ным	уніфармава́нымі
М.	уніфармава́ным	уніфармава́най	уніфармава́ным	уніфармава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

уніфармава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уніфармава́ны	уніфармава́ная	уніфармава́нае	уніфармава́ныя
Р.	уніфармава́нага	уніфармава́най уніфармава́нае	уніфармава́нага	уніфармава́ных
Д.	уніфармава́наму	уніфармава́най	уніфармава́наму	уніфармава́ным
В.	уніфармава́ны (неадуш.) уніфармава́нага (адуш.)	уніфармава́ную	уніфармава́нае	уніфармава́ныя (неадуш.) уніфармава́ных (адуш.)
Т.	уніфармава́ным	уніфармава́най уніфармава́наю	уніфармава́ным	уніфармава́нымі
М.	уніфармава́ным	уніфармава́най	уніфармава́ным	уніфармава́ных

Кароткая форма: уніфармава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

уніфармава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уніфармава́ны	уніфармава́ная	уніфармава́нае	уніфармава́ныя
Р.	уніфармава́нага	уніфармава́най уніфармава́нае	уніфармава́нага	уніфармава́ных
Д.	уніфармава́наму	уніфармава́най	уніфармава́наму	уніфармава́ным
В.	уніфармава́ны (неадуш.) уніфармава́нага (адуш.)	уніфармава́ную	уніфармава́нае	уніфармава́ныя (неадуш.) уніфармава́ных (адуш.)
Т.	уніфармава́ным	уніфармава́най уніфармава́наю	уніфармава́ным	уніфармава́нымі
М.	уніфармава́ным	уніфармава́най	уніфармава́ным	уніфармава́ных

Кароткая форма: уніфармава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

уніфарміза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	уніфарміза́цыя
Р.	уніфарміза́цыі
Д.	уніфарміза́цыі
В.	уніфарміза́цыю
Т.	уніфарміза́цыяй уніфарміза́цыяю
М.	уніфарміза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

уніфармі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum