унітары́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. унітары́ст унітары́сты
Р. унітары́ста унітары́стаў
Д. унітары́сту унітары́стам
В. унітары́ста унітары́стаў
Т. унітары́стам унітары́стамі
М. унітары́сце унітары́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)