уніто́ўваць
‘уводзіць што-небудзь у што-небудзь, як нітку (унітоўваць сцэну ў апавяданне)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| уніто́ўваю | уніто́ўваем | |
| уніто́ўваеш | уніто́ўваеце | |
| уніто́ўвае | уніто́ўваюць | |
| Прошлы час | ||
| уніто́ўваў | уніто́ўвалі | |
| уніто́ўвала | ||
| уніто́ўвала | ||
| Загадны лад | ||
| уніто́ўвай | уніто́ўвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уніто́ўваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)