заржа́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заржа́ўлю |
заржа́вім |
2-я ас. |
заржа́віш |
заржа́віце |
3-я ас. |
заржа́віць |
заржа́вяць |
Прошлы час |
м. |
заржа́віў |
заржа́вілі |
ж. |
заржа́віла |
н. |
заржа́віла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заржа́віўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заржа́ўленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
заржа́ўленасць |
Р. |
заржа́ўленасці |
Д. |
заржа́ўленасці |
В. |
заржа́ўленасць |
Т. |
заржа́ўленасцю |
М. |
заржа́ўленасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
заржа́ўлены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заржа́ўлены |
заржа́ўленая |
заржа́ўленае |
заржа́ўленыя |
Р. |
заржа́ўленага |
заржа́ўленай заржа́ўленае |
заржа́ўленага |
заржа́ўленых |
Д. |
заржа́ўленаму |
заржа́ўленай |
заржа́ўленаму |
заржа́ўленым |
В. |
заржа́ўлены (неадуш.) заржа́ўленага (адуш.) |
заржа́ўленую |
заржа́ўленае |
заржа́ўленыя (неадуш.) заржа́ўленых (адуш.) |
Т. |
заржа́ўленым |
заржа́ўленай заржа́ўленаю |
заржа́ўленым |
заржа́ўленымі |
М. |
заржа́ўленым |
заржа́ўленай |
заржа́ўленым |
заржа́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заржа́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заржа́ўлены |
заржа́ўленая |
заржа́ўленае |
заржа́ўленыя |
Р. |
заржа́ўленага |
заржа́ўленай заржа́ўленае |
заржа́ўленага |
заржа́ўленых |
Д. |
заржа́ўленаму |
заржа́ўленай |
заржа́ўленаму |
заржа́ўленым |
В. |
заржа́ўлены (неадуш.) заржа́ўленага (адуш.) |
заржа́ўленую |
заржа́ўленае |
заржа́ўленыя (неадуш.) заржа́ўленых (адуш.) |
Т. |
заржа́ўленым |
заржа́ўленай заржа́ўленаю |
заржа́ўленым |
заржа́ўленымі |
М. |
заржа́ўленым |
заржа́ўленай |
заржа́ўленым |
заржа́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заржа́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заржу́ |
заржо́м |
2-я ас. |
заржэ́ш |
заржаце́ |
3-я ас. |
заржэ́ |
заржу́ць |
Прошлы час |
м. |
заржа́ў |
заржа́лі |
ж. |
заржа́ла |
н. |
заржа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заржы́ |
заржы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заржа́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зарза́ць
‘іржаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заржу́ |
заржо́м |
2-я ас. |
заржэ́ш |
заржаце́ |
3-я ас. |
заржэ́ |
заржу́ць |
Прошлы час |
м. |
зарза́ў |
зарза́лі |
ж. |
зарза́ла |
н. |
зарза́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заржы́ |
заржы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зарза́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заркары́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заркары́л |
заркары́лы |
Р. |
заркары́ла |
заркары́лаў |
Д. |
заркары́лу |
заркары́лам |
В. |
заркары́ла |
заркары́лаў |
Т. |
заркары́лам |
заркары́ламі |
М. |
заркары́ле |
заркары́лах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
зарні́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зарні́ца |
зарні́цы |
Р. |
зарні́цы |
зарні́ц |
Д. |
зарні́цы |
зарні́цам |
В. |
зарні́цу |
зарні́цы |
Т. |
зарні́цай зарні́цаю |
зарні́цамі |
М. |
зарні́цы |
зарні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Зарні́ца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Зарні́ца |
Р. |
Зарні́цы |
Д. |
Зарні́цы |
В. |
Зарні́цу |
Т. |
Зарні́цай Зарні́цаю |
М. |
Зарні́цы |