Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

заржа́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заржа́ўлю заржа́вім
2-я ас. заржа́віш заржа́віце
3-я ас. заржа́віць заржа́вяць
Прошлы час
м. заржа́віў заржа́вілі
ж. заржа́віла
н. заржа́віла
Дзеепрыслоўе
прош. час заржа́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заржа́ўленасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. заржа́ўленасць
Р. заржа́ўленасці
Д. заржа́ўленасці
В. заржа́ўленасць
Т. заржа́ўленасцю
М. заржа́ўленасці

Крыніцы: piskunou2012.

заржа́ўлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заржа́ўлены заржа́ўленая заржа́ўленае заржа́ўленыя
Р. заржа́ўленага заржа́ўленай
заржа́ўленае
заржа́ўленага заржа́ўленых
Д. заржа́ўленаму заржа́ўленай заржа́ўленаму заржа́ўленым
В. заржа́ўлены (неадуш.)
заржа́ўленага (адуш.)
заржа́ўленую заржа́ўленае заржа́ўленыя (неадуш.)
заржа́ўленых (адуш.)
Т. заржа́ўленым заржа́ўленай
заржа́ўленаю
заржа́ўленым заржа́ўленымі
М. заржа́ўленым заржа́ўленай заржа́ўленым заржа́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заржа́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заржа́ўлены заржа́ўленая заржа́ўленае заржа́ўленыя
Р. заржа́ўленага заржа́ўленай
заржа́ўленае
заржа́ўленага заржа́ўленых
Д. заржа́ўленаму заржа́ўленай заржа́ўленаму заржа́ўленым
В. заржа́ўлены (неадуш.)
заржа́ўленага (адуш.)
заржа́ўленую заржа́ўленае заржа́ўленыя (неадуш.)
заржа́ўленых (адуш.)
Т. заржа́ўленым заржа́ўленай
заржа́ўленаю
заржа́ўленым заржа́ўленымі
М. заржа́ўленым заржа́ўленай заржа́ўленым заржа́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заржа́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заржу́ заржо́м
2-я ас. заржэ́ш заржаце́
3-я ас. заржэ́ заржу́ць
Прошлы час
м. заржа́ў заржа́лі
ж. заржа́ла
н. заржа́ла
Загадны лад
2-я ас. заржы́ заржы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заржа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зарза́ць

‘іржаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заржу́ заржо́м
2-я ас. заржэ́ш заржаце́
3-я ас. заржэ́ заржу́ць
Прошлы час
м. зарза́ў зарза́лі
ж. зарза́ла
н. зарза́ла
Загадны лад
2-я ас. заржы́ заржы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зарза́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заркары́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заркары́л заркары́лы
Р. заркары́ла заркары́лаў
Д. заркары́лу заркары́лам
В. заркары́ла заркары́лаў
Т. заркары́лам заркары́ламі
М. заркары́ле заркары́лах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

зарні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зарні́ца зарні́цы
Р. зарні́цы зарні́ц
Д. зарні́цы зарні́цам
В. зарні́цу зарні́цы
Т. зарні́цай
зарні́цаю
зарні́цамі
М. зарні́цы зарні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Зарні́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Зарні́ца
Р. Зарні́цы
Д. Зарні́цы
В. Зарні́цу
Т. Зарні́цай
Зарні́цаю
М. Зарні́цы

зарні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зарні́чны зарні́чная зарні́чнае зарні́чныя
Р. зарні́чнага зарні́чнай
зарні́чнае
зарні́чнага зарні́чных
Д. зарні́чнаму зарні́чнай зарні́чнаму зарні́чным
В. зарні́чны (неадуш.)
зарні́чнага (адуш.)
зарні́чную зарні́чнае зарні́чныя (неадуш.)
зарні́чных (адуш.)
Т. зарні́чным зарні́чнай
зарні́чнаю
зарні́чным зарні́чнымі
М. зарні́чным зарні́чнай зарні́чным зарні́чных

Крыніцы: piskunou2012.