зарні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зарні́ца зарні́цы
Р. зарні́цы зарні́ц
Д. зарні́цы зарні́цам
В. зарні́цу зарні́цы
Т. зарні́цай
зарні́цаю		 зарні́цамі
М. зарні́цы зарні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)