Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

дыскрэдыта́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	дыскрэдыта́цыя
Р.	дыскрэдыта́цыі
Д.	дыскрэдыта́цыі
В.	дыскрэдыта́цыю
Т.	дыскрэдыта́цыяй дыскрэдыта́цыяю
М.	дыскрэдыта́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыскрэ́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
дыскрэ́тна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дыскрэ́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	дыскрэ́тнасць
Р.	дыскрэ́тнасці
Д.	дыскрэ́тнасці
В.	дыскрэ́тнасць
Т.	дыскрэ́тнасцю
М.	дыскрэ́тнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыскрэ́тна-ана́лагавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыскрэ́тна-ана́лагавы	дыскрэ́тна-ана́лагавая	дыскрэ́тна-ана́лагавае	дыскрэ́тна-ана́лагавыя
Р.	дыскрэ́тна-ана́лагавага	дыскрэ́тна-ана́лагавай дыскрэ́тна-ана́лагавае	дыскрэ́тна-ана́лагавага	дыскрэ́тна-ана́лагавых
Д.	дыскрэ́тна-ана́лагаваму	дыскрэ́тна-ана́лагавай	дыскрэ́тна-ана́лагаваму	дыскрэ́тна-ана́лагавым
В.	дыскрэ́тна-ана́лагавы (неадуш.) дыскрэ́тна-ана́лагавага (адуш.)	дыскрэ́тна-ана́лагавую	дыскрэ́тна-ана́лагавае	дыскрэ́тна-ана́лагавыя (неадуш.) дыскрэ́тна-ана́лагавых (адуш.)
Т.	дыскрэ́тна-ана́лагавым	дыскрэ́тна-ана́лагавай дыскрэ́тна-ана́лагаваю	дыскрэ́тна-ана́лагавым	дыскрэ́тна-ана́лагавымі
М.	дыскрэ́тна-ана́лагавым	дыскрэ́тна-ана́лагавай	дыскрэ́тна-ана́лагавым	дыскрэ́тна-ана́лагавых

Крыніцы: piskunou2012.

дыскрэ́тна-неперары́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыскрэ́тна-неперары́ўны	дыскрэ́тна-неперары́ўная	дыскрэ́тна-неперары́ўнае	дыскрэ́тна-неперары́ўныя
Р.	дыскрэ́тна-неперары́ўнага	дыскрэ́тна-неперары́ўнай дыскрэ́тна-неперары́ўнае	дыскрэ́тна-неперары́ўнага	дыскрэ́тна-неперары́ўных
Д.	дыскрэ́тна-неперары́ўнаму	дыскрэ́тна-неперары́ўнай	дыскрэ́тна-неперары́ўнаму	дыскрэ́тна-неперары́ўным
В.	дыскрэ́тна-неперары́ўны (неадуш.) дыскрэ́тна-неперары́ўнага (адуш.)	дыскрэ́тна-неперары́ўную	дыскрэ́тна-неперары́ўнае	дыскрэ́тна-неперары́ўныя (неадуш.) дыскрэ́тна-неперары́ўных (адуш.)
Т.	дыскрэ́тна-неперары́ўным	дыскрэ́тна-неперары́ўнай дыскрэ́тна-неперары́ўнаю	дыскрэ́тна-неперары́ўным	дыскрэ́тна-неперары́ўнымі
М.	дыскрэ́тна-неперары́ўным	дыскрэ́тна-неперары́ўнай	дыскрэ́тна-неперары́ўным	дыскрэ́тна-неперары́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

дыскрэ́тна-структу́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыскрэ́тна-структу́рны	дыскрэ́тна-структу́рная	дыскрэ́тна-структу́рнае	дыскрэ́тна-структу́рныя
Р.	дыскрэ́тна-структу́рнага	дыскрэ́тна-структу́рнай дыскрэ́тна-структу́рнае	дыскрэ́тна-структу́рнага	дыскрэ́тна-структу́рных
Д.	дыскрэ́тна-структу́рнаму	дыскрэ́тна-структу́рнай	дыскрэ́тна-структу́рнаму	дыскрэ́тна-структу́рным
В.	дыскрэ́тна-структу́рны (неадуш.) дыскрэ́тна-структу́рнага (адуш.)	дыскрэ́тна-структу́рную	дыскрэ́тна-структу́рнае	дыскрэ́тна-структу́рныя (неадуш.) дыскрэ́тна-структу́рных (адуш.)
Т.	дыскрэ́тна-структу́рным	дыскрэ́тна-структу́рнай дыскрэ́тна-структу́рнаю	дыскрэ́тна-структу́рным	дыскрэ́тна-структу́рнымі
М.	дыскрэ́тна-структу́рным	дыскрэ́тна-структу́рнай	дыскрэ́тна-структу́рным	дыскрэ́тна-структу́рных

Крыніцы: piskunou2012.

дыскрэ́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыскрэ́тны	дыскрэ́тная	дыскрэ́тнае	дыскрэ́тныя
Р.	дыскрэ́тнага	дыскрэ́тнай дыскрэ́тнае	дыскрэ́тнага	дыскрэ́тных
Д.	дыскрэ́тнаму	дыскрэ́тнай	дыскрэ́тнаму	дыскрэ́тным
В.	дыскрэ́тны (неадуш.) дыскрэ́тнага (адуш.)	дыскрэ́тную	дыскрэ́тнае	дыскрэ́тныя (неадуш.) дыскрэ́тных (адуш.)
Т.	дыскрэ́тным	дыскрэ́тнай дыскрэ́тнаю	дыскрэ́тным	дыскрэ́тнымі
М.	дыскрэ́тным	дыскрэ́тнай	дыскрэ́тным	дыскрэ́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыскрэтызава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыскрэтызава́ны	дыскрэтызава́ная	дыскрэтызава́нае	дыскрэтызава́ныя
Р.	дыскрэтызава́нага	дыскрэтызава́най дыскрэтызава́нае	дыскрэтызава́нага	дыскрэтызава́ных
Д.	дыскрэтызава́наму	дыскрэтызава́най	дыскрэтызава́наму	дыскрэтызава́ным
В.	дыскрэтызава́ны (неадуш.) дыскрэтызава́нага (адуш.)	дыскрэтызава́ную	дыскрэтызава́нае	дыскрэтызава́ныя (неадуш.) дыскрэтызава́ных (адуш.)
Т.	дыскрэтызава́ным	дыскрэтызава́най дыскрэтызава́наю	дыскрэтызава́ным	дыскрэтызава́нымі
М.	дыскрэтызава́ным	дыскрэтызава́най	дыскрэтызава́ным	дыскрэтызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дыскрэтызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыскрэтызава́ны	дыскрэтызава́ная	дыскрэтызава́нае	дыскрэтызава́ныя
Р.	дыскрэтызава́нага	дыскрэтызава́най дыскрэтызава́нае	дыскрэтызава́нага	дыскрэтызава́ных
Д.	дыскрэтызава́наму	дыскрэтызава́най	дыскрэтызава́наму	дыскрэтызава́ным
В.	дыскрэтызава́ны (неадуш.) дыскрэтызава́нага (адуш.)	дыскрэтызава́ную	дыскрэтызава́нае	дыскрэтызава́ныя (неадуш.) дыскрэтызава́ных (адуш.)
Т.	дыскрэтызава́ным	дыскрэтызава́най дыскрэтызава́наю	дыскрэтызава́ным	дыскрэтызава́нымі
М.	дыскрэтызава́ным	дыскрэтызава́най	дыскрэтызава́ным	дыскрэтызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дыскрэтызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дыскрэтызава́ны	дыскрэтызава́ная	дыскрэтызава́нае	дыскрэтызава́ныя
Р.	дыскрэтызава́нага	дыскрэтызава́най дыскрэтызава́нае	дыскрэтызава́нага	дыскрэтызава́ных
Д.	дыскрэтызава́наму	дыскрэтызава́най	дыскрэтызава́наму	дыскрэтызава́ным
В.	дыскрэтызава́ны (неадуш.) дыскрэтызава́нага (адуш.)	дыскрэтызава́ную	дыскрэтызава́нае	дыскрэтызава́ныя (неадуш.) дыскрэтызава́ных (адуш.)
Т.	дыскрэтызава́ным	дыскрэтызава́най дыскрэтызава́наю	дыскрэтызава́ным	дыскрэтызава́нымі
М.	дыскрэтызава́ным	дыскрэтызава́най	дыскрэтызава́ным	дыскрэтызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)