Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

даме́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. даме́шванне
Р. даме́швання
Д. даме́шванню
В. даме́шванне
Т. даме́шваннем
М. даме́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

даме́швацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. даме́шваецца даме́шваюцца
Прошлы час
м. даме́шваўся даме́шваліся
ж. даме́швалася
н. даме́швалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

даме́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даме́шваю даме́шваем
2-я ас. даме́шваеш даме́шваеце
3-я ас. даме́швае даме́шваюць
Прошлы час
м. даме́шваў даме́швалі
ж. даме́швала
н. даме́швала
Загадны лад
2-я ас. даме́швай даме́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даме́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

даме́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даме́шка даме́шкі
Р. даме́шкі даме́шак
Д. даме́шцы даме́шкам
В. даме́шку даме́шкі
Т. даме́шкай
даме́шкаю
даме́шкамі
М. даме́шцы даме́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даме́шкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даме́шкавы даме́шкавая даме́шкавае даме́шкавыя
Р. даме́шкавага даме́шкавай
даме́шкавае
даме́шкавага даме́шкавых
Д. даме́шкаваму даме́шкавай даме́шкаваму даме́шкавым
В. даме́шкавы (неадуш.)
даме́шкавага (адуш.)
даме́шкавую даме́шкавае даме́шкавыя (неадуш.)
даме́шкавых (адуш.)
Т. даме́шкавым даме́шкавай
даме́шкаваю
даме́шкавым даме́шкавымі
М. даме́шкавым даме́шкавай даме́шкавым даме́шкавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дамі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дамі́на дамі́ны
Р. дамі́ны дамі́н
Д. дамі́не дамі́нам
В. дамі́ну дамі́ны
Т. дамі́най
дамі́наю
дамі́намі
М. дамі́не дамі́нах

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

дамі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дамі́на дамі́ны
Р. дамі́ны дамі́н
Д. дамі́ну дамі́нам
В. дамі́ну дамі́ны
Т. дамі́нам дамі́намі
М. дамі́не дамі́нах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

дамінава́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дамінава́льны дамінава́льная дамінава́льнае дамінава́льныя
Р. дамінава́льнага дамінава́льнай
дамінава́льнае
дамінава́льнага дамінава́льных
Д. дамінава́льнаму дамінава́льнай дамінава́льнаму дамінава́льным
В. дамінава́льны (неадуш.)
дамінава́льнага (адуш.)
дамінава́льную дамінава́льнае дамінава́льныя (неадуш.)
дамінава́льных (адуш.)
Т. дамінава́льным дамінава́льнай
дамінава́льнаю
дамінава́льным дамінава́льнымі
М. дамінава́льным дамінава́льнай дамінава́льным дамінава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

дамінава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дамінава́нне
Р. дамінава́ння
Д. дамінава́нню
В. дамінава́нне
Т. дамінава́ннем
М. дамінава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

дамінава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даміну́ю даміну́ем
2-я ас. даміну́еш даміну́еце
3-я ас. даміну́е даміну́юць
Прошлы час
м. дамінава́ў дамінава́лі
ж. дамінава́ла
н. дамінава́ла
Загадны лад
2-я ас. даміну́й даміну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даміну́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.