дамінава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дамінава́нне | |
| дамінава́ння | |
| дамінава́нню | |
| дамінава́нне | |
| дамінава́ннем | |
| дамінава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)