Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

віншо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віншо́ўнік віншо́ўнікі
Р. віншо́ўніка віншо́ўнікаў
Д. віншо́ўніку віншо́ўнікам
В. віншо́ўніка віншо́ўнікаў
Т. віншо́ўнікам віншо́ўнікамі
М. віншо́ўніку віншо́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

віншо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віншо́ўны віншо́ўная віншо́ўнае віншо́ўныя
Р. віншо́ўнага віншо́ўнай
віншо́ўнае		 віншо́ўнага віншо́ўных
Д. віншо́ўнаму віншо́ўнай віншо́ўнаму віншо́ўным
В. віншо́ўны (неадуш.)
віншо́ўнага (адуш.)		 віншо́ўную віншо́ўнае віншо́ўныя (неадуш.)
віншо́ўных (адуш.)
Т. віншо́ўным віншо́ўнай
віншо́ўнаю		 віншо́ўным віншо́ўнымі
М. віншо́ўным віншо́ўнай віншо́ўным віншо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

віньетава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віньетава́нне віньетава́нні
Р. віньетава́ння віньетава́нняў
Д. віньетава́нню віньетава́нням
В. віньетава́нне віньетава́нні
Т. віньетава́ннем віньетава́ннямі
М. віньетава́нні віньетава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

віньетава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віньетава́ны віньетава́ная віньетава́нае віньетава́ныя
Р. віньетава́нага віньетава́най
віньетава́нае		 віньетава́нага віньетава́ных
Д. віньетава́наму віньетава́най віньетава́наму віньетава́ным
В. віньетава́ны (неадуш.)
віньетава́нага (адуш.)		 віньетава́ную віньетава́нае віньетава́ныя (неадуш.)
віньетава́ных (адуш.)
Т. віньетава́ным віньетава́най
віньетава́наю		 віньетава́ным віньетава́нымі
М. віньетава́ным віньетава́най віньетава́ным віньетава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

віньетава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віньетава́ны віньетава́ная віньетава́нае віньетава́ныя
Р. віньетава́нага віньетава́най
віньетава́нае		 віньетава́нага віньетава́ных
Д. віньетава́наму віньетава́най віньетава́наму віньетава́ным
В. віньетава́ны (неадуш.)
віньетава́нага (адуш.)		 віньетава́ную віньетава́нае віньетава́ныя (неадуш.)
віньетава́ных (адуш.)
Т. віньетава́ным віньетава́най
віньетава́наю		 віньетава́ным віньетава́нымі
М. віньетава́ным віньетава́най віньетава́ным віньетава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

віньетава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віньетава́ны віньетава́ная віньетава́нае віньетава́ныя
Р. віньетава́нага віньетава́най
віньетава́нае		 віньетава́нага віньетава́ных
Д. віньетава́наму віньетава́най віньетава́наму віньетава́ным
В. віньетава́ны (неадуш.)
віньетава́нага (адуш.)		 віньетава́ную віньетава́нае віньетава́ныя (неадуш.)
віньетава́ных (адуш.)
Т. віньетава́ным віньетава́най
віньетава́наю		 віньетава́ным віньетава́нымі
М. віньетава́ным віньетава́най віньетава́ным віньетава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

вінье́тачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вінье́тачка вінье́тачкі
Р. вінье́тачкі вінье́тачак
Д. вінье́тачцы вінье́тачкам
В. вінье́тачку вінье́тачкі
Т. вінье́тачкай
вінье́тачкаю		 вінье́тачкамі
М. вінье́тачцы вінье́тачках

Крыніцы: piskunou2012.

вінье́тачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінье́тачны вінье́тачная вінье́тачнае вінье́тачныя
Р. вінье́тачнага вінье́тачнай
вінье́тачнае		 вінье́тачнага вінье́тачных
Д. вінье́тачнаму вінье́тачнай вінье́тачнаму вінье́тачным
В. вінье́тачны (неадуш.)
вінье́тачнага (адуш.)		 вінье́тачную вінье́тачнае вінье́тачныя (неадуш.)
вінье́тачных (адуш.)
Т. вінье́тачным вінье́тачнай
вінье́тачнаю		 вінье́тачным вінье́тачнымі
М. вінье́тачным вінье́тачнай вінье́тачным вінье́тачных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

вінье́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вінье́тка вінье́ткі
Р. вінье́ткі вінье́так
Д. вінье́тцы вінье́ткам
В. вінье́тку вінье́ткі
Т. вінье́ткай
вінье́ткаю		 вінье́ткамі
М. вінье́тцы вінье́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.