віншо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| віншо́ўнік | віншо́ўнікі | |
| віншо́ўніка | віншо́ўнікаў | |
| віншо́ўніку | віншо́ўнікам | |
| віншо́ўніка | віншо́ўнікаў | |
| віншо́ўнікам | віншо́ўнікамі | |
| віншо́ўніку | віншо́ўніках |
Крыніцы:
віншо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| віншо́ўнік | віншо́ўнікі | |
| віншо́ўніка | віншо́ўнікаў | |
| віншо́ўніку | віншо́ўнікам | |
| віншо́ўніка | віншо́ўнікаў | |
| віншо́ўнікам | віншо́ўнікамі | |
| віншо́ўніку | віншо́ўніках |
Крыніцы:
віншо́ўны
прыметнік, адносны
| віншо́ўны | віншо́ўная | віншо́ўнае | віншо́ўныя | |
| віншо́ўнага | віншо́ўнай віншо́ўнае |
віншо́ўнага | віншо́ўных | |
| віншо́ўнаму | віншо́ўнай | віншо́ўнаму | віншо́ўным | |
| віншо́ўны ( віншо́ўнага ( |
віншо́ўную | віншо́ўнае | віншо́ўныя ( віншо́ўных ( |
|
| віншо́ўным | віншо́ўнай віншо́ўнаю |
віншо́ўным | віншо́ўнымі | |
| віншо́ўным | віншо́ўнай | віншо́ўным | віншо́ўных | |
Крыніцы:
віньетава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| віньетава́нне | віньетава́нні | |
| віньетава́ння | віньетава́нняў | |
| віньетава́нню | віньетава́нням | |
| віньетава́нне | віньетава́нні | |
| віньетава́ннем | віньетава́ннямі | |
| віньетава́нні | віньетава́ннях |
Крыніцы:
віньетава́ны
прыметнік, адносны
| віньетава́ны | віньетава́ная | віньетава́нае | віньетава́ныя | |
| віньетава́нага | віньетава́най віньетава́нае |
віньетава́нага | віньетава́ных | |
| віньетава́наму | віньетава́най | віньетава́наму | віньетава́ным | |
| віньетава́ны ( віньетава́нага ( |
віньетава́ную | віньетава́нае | віньетава́ныя ( віньетава́ных ( |
|
| віньетава́ным | віньетава́най віньетава́наю |
віньетава́ным | віньетава́нымі | |
| віньетава́ным | віньетава́най | віньетава́ным | віньетава́ных | |
Крыніцы:
віньетава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
| віньетава́ны | віньетава́ная | віньетава́нае | віньетава́ныя | |
| віньетава́нага | віньетава́най віньетава́нае |
віньетава́нага | віньетава́ных | |
| віньетава́наму | віньетава́най | віньетава́наму | віньетава́ным | |
| віньетава́ны ( віньетава́нага ( |
віньетава́ную | віньетава́нае | віньетава́ныя ( віньетава́ных ( |
|
| віньетава́ным | віньетава́най віньетава́наю |
віньетава́ным | віньетава́нымі | |
| віньетава́ным | віньетава́най | віньетава́ным | віньетава́ных | |
Крыніцы:
віньетава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| віньетава́ны | віньетава́ная | віньетава́нае | віньетава́ныя | |
| віньетава́нага | віньетава́най віньетава́нае |
віньетава́нага | віньетава́ных | |
| віньетава́наму | віньетава́най | віньетава́наму | віньетава́ным | |
| віньетава́ны ( віньетава́нага ( |
віньетава́ную | віньетава́нае | віньетава́ныя ( віньетава́ных ( |
|
| віньетава́ным | віньетава́най віньетава́наю |
віньетава́ным | віньетава́нымі | |
| віньетава́ным | віньетава́най | віньетава́ным | віньетава́ных | |
Крыніцы:
вінье́тачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вінье́тачка | вінье́тачкі | |
| вінье́тачкі | вінье́тачак | |
| вінье́тачцы | вінье́тачкам | |
| вінье́тачку | вінье́тачкі | |
| вінье́тачкай вінье́тачкаю |
вінье́тачкамі | |
| вінье́тачцы | вінье́тачках |
Крыніцы:
вінье́тачны
прыметнік, адносны
| вінье́тачны | вінье́тачная | вінье́тачнае | вінье́тачныя | |
| вінье́тачнага | вінье́тачнай вінье́тачнае |
вінье́тачнага | вінье́тачных | |
| вінье́тачнаму | вінье́тачнай | вінье́тачнаму | вінье́тачным | |
| вінье́тачны ( вінье́тачнага ( |
вінье́тачную | вінье́тачнае | вінье́тачныя ( вінье́тачных ( |
|
| вінье́тачным | вінье́тачнай вінье́тачнаю |
вінье́тачным | вінье́тачнымі | |
| вінье́тачным | вінье́тачнай | вінье́тачным | вінье́тачных | |
Крыніцы:
вінье́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вінье́тка | вінье́ткі | |
| вінье́ткі | вінье́так | |
| вінье́тцы | вінье́ткам | |
| вінье́тку | вінье́ткі | |
| вінье́ткай вінье́ткаю |
вінье́ткамі | |
| вінье́тцы | вінье́тках |
Крыніцы: