віньетава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віньетава́нне віньетава́нні
Р. віньетава́ння віньетава́нняў
Д. віньетава́нню віньетава́нням
В. віньетава́нне віньетава́нні
Т. віньетава́ннем віньетава́ннямі
М. віньетава́нні віньетава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)