віньетава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віньетава́ны віньетава́ная віньетава́нае віньетава́ныя
Р. віньетава́нага віньетава́най
віньетава́нае		 віньетава́нага віньетава́ных
Д. віньетава́наму віньетава́най віньетава́наму віньетава́ным
В. віньетава́ны (неадуш.)
віньетава́нага (адуш.)		 віньетава́ную віньетава́нае віньетава́ныя (неадуш.)
віньетава́ных (адуш.)
Т. віньетава́ным віньетава́най
віньетава́наю		 віньетава́ным віньетава́нымі
М. віньетава́ным віньетава́най віньетава́ным віньетава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)