міяфібры́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
міяфібры́ла |
міяфібры́лы |
Р. |
міяфібры́лы |
міяфібры́л |
Д. |
міяфібры́ле |
міяфібры́лам |
В. |
міяфібры́лу |
міяфібры́лы |
Т. |
міяфібры́лай міяфібры́лаю |
міяфібры́ламі |
М. |
міяфібры́ле |
міяфібры́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
міяцэ́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
міяцэ́н |
Р. |
міяцэ́ну |
Д. |
міяцэ́ну |
В. |
міяцэ́н |
Т. |
міяцэ́нам |
М. |
міяцэ́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
міяцэ́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
міяцэ́навы |
міяцэ́навая |
міяцэ́навае |
міяцэ́навыя |
Р. |
міяцэ́навага |
міяцэ́навай міяцэ́навае |
міяцэ́навага |
міяцэ́навых |
Д. |
міяцэ́наваму |
міяцэ́навай |
міяцэ́наваму |
міяцэ́навым |
В. |
міяцэ́навы (неадуш.) міяцэ́навага (адуш.) |
міяцэ́навую |
міяцэ́навае |
міяцэ́навыя (неадуш.) міяцэ́навых (адуш.) |
Т. |
міяцэ́навым |
міяцэ́навай міяцэ́наваю |
міяцэ́навым |
міяцэ́навымі |
М. |
міяцэ́навым |
міяцэ́навай |
міяцэ́навым |
міяцэ́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.